1- اولین نکته در عیب یابی یک مدار اینه که به نحوه کارکرد درست مدار ( البته سالمش  ) تسلط کامل داشته باشی. منظورم اینه که خیلی وقتها پیش میاد که کاربر یک دستگاه عمدا یا سهوا ادعا می کنه که دستگاه خرابه. ... خلاصه اینکه وجود عیب مورد ادعا باید برات اثبات بشه و مهمتر اینکه باید بدونی اگر عیب رو رفع کردی چه اتفاقی میافته !

2- از کاربر دستگاه دقیقا بپرس که آخرین بار که دستگاه درست کارکرده کی بوده و آیا در لحظه خراب شدن دستگاه چیزی دیده یا شنیده ؟ داشتن جواب درست برای این سوال ، عیب یابی رو خیلی جلو میاندازه.

3- از بدیهی ترین و ساده ترین فرضها ، شروع کن : آیا دستگاه به برق وصله ؟ آیا محل اتصالها محکمه ، فیوز سالمه و ...

4- قبل از دستکاری مدار و حتی استفاده از مولتی متر یا اسکوپ ، تمام احساس پنجگانه ( و حتی ششمین حس  ) رو برای معاینه دقیق مدار استفاده کن : بوی غیر عادی ، بخشی از مدار که سیاه شده ، صدای جرقه ، داغ شدن بیش از حد یک قطعه ، گرم نشدن بعضی قطعات پاور ، شکل غیر عادی قطعات و ...
همونطوریکه حدس زدی از همین جا به بعد تجربه به کمکت میاد که بهتر روی این مسایل قضاوت کنی. البته به نظر عجیب میاد ولی می تونم به جرات بگم که خیلی بیشتر از نصف عیبهای دستگاههای الکترونیکی رو میشه تا همینجا تشخیص داد.

5- اگر توی مرحله قبل دیدی که یک قطعه خرابه ( خازن ترکیده یا باد کرده ، مقاومت سوخته و ... ) می تونی اونرو عوض کنی. البته انتظار نداشته باش عیب حتما برطرف بشه چون یک عیب دیگه هم میتونه عامل سوختن فلان مقاومت یا ترکیدن خازن بشه.

6- از این مرحله به بعد ، اطلاعات  الکترونیکی و تجربه حرف اول رو میزنه. چرا که باید فرضهای مختلفی داشته باشی و سعی کنی خودت رو به عیب نزدیک کنی.

برگرفته از فروم اکا